Sa Japan, napakagalang magsalita ang mga tauhan sa convenience store. Kahit maiikling parirala tulad ng 「温めますか？」 at 「袋はご利用ですか？」 ay may dalang malasakit.
Tatalakayin dito kung paano ipinapakita ng Hapon ang paggalang sa pamamagitan ng wika, gamit ang mga sitwasyong karaniwan sa convenience store.
Tauhan: Ipapainit po ba? （「温めますか？」）
Kustomer: Opo, pakiusap. （「お願いします」）
Tauhan: Kailangan po ba ng supot? （「袋はご利用ですか？」）
Kustomer: Hindi na po. May supot na magagamit muli ako.
Tauhan: Sige po. Kabuuang halaga ay ○○ yen. （「○○円になります」）
Kustomer: Magbabayad ako gamit ang elektronikong pera.
Tauhan: Tatanggapin ko po. Sandali lang po… Salamat po. Kailangan po ba ng resibo? （「お預かりします」「少々お待ちください」「レシートはご入用ですか？」）
Kustomer: Opo, pakiusap.
Sa Japan, mahalaga ang pag-alaga sa kustomer. Kapag sobra naman ang hinihingi, nagiging problema ito, tinatawag na 「カスタマーハラスメント（カスハラ）」.
Ang diwa ng 「おもてなし」 ay hindi paglalagay sa kabilang panig “sa itaas,” kundi ang balanse para komportable ang magkabilang panig. Nakasalig ang serbisyo sa mabuting loob at tiwala—at dapat magtagpo ang mabuting loob sa isa’t isa.
Note
Tandaan: Tao ang tauhan at kustomer. Ipakita ang paggalang sa tono at asal.
Sa Hapon ng convenience store, madalas gamitin ang magalang na anyong 「〜ます」「〜です」.
Karaniwan
Magalang
「温める？」
「温めますか？」
「袋いる？」
「袋はご利用ですか？」
「ちょっと待って」
「少々お待ちください」
「お金 もらうね」
「お預かりします」
Ang magagalang na hulapi ay parang “malambot na unan”: pinananatili ang mahinahong distansya at ipinapahayag ang “inaalagaan kita,” kasabay ng banayad na boses.
Callout
Isipin: “magalang na anyo = kasangkapang magpakita ng pag-alaga,” hindi lang “pormal na wika.”
「温めますか？」 ay karaniwan sa Japan, ngunit ang kabutihang-loob ay umiiral kahit saan.
Thailand: Gusto n’yo po ba ng kaunting yelo lang?
France: Paiinitin ko ba nang kaunti ang tinapay?
Taiwan: Kailangan po ba ng supot? May supot na magagamit muli rin kami.
Ang pagtanong muna bago kumilos ay kabutihang-loob na magkakahawig sa buong mundo. Sa Hapon, madalas itong ipahayag sa magalang na anyo at banayad na boses.
